U stelt ons op een rots, wij schouwen

 

U stelt ons op een rots, wij schouwen

De weg terug die U deed gaan.

Wij zullen onze handen vouwen

En zien omhoog, Uw hemel aan.

 

Laat ons toch zonder U niet trekken,

Maar toon aan ons Uw heerlijkheid.

Wil met Uw hand ons overdekken

En treed voorbij in majesteit.

 

U roept Uw Naam uit voor de oren

Van hen die U genadig bent.

U openbaart Zich en wij horen –

Maar wie zijn wij dat U ons kent?

 

Verhef Uw aangezicht, o HEERE!

Wijs ons de weg, dit leven door.

Stel ons gerust, schenk ons begeren:

Ga in Uw wolkkolom ons voor.

 

Als wij vanuit de kloof aanschouwen

Een vlugge glimp van Uw gewaad,

Dan buigen wij in stil vertrouwen:

Dit is de God Die met ons gaat!

​

​